ช่วงนี้เงียบหายไปหลายวัน เพราะเบื่อโลกเสมือนใน internet หลังจากนี้ก็คงหายๆผลุบๆโผล่ๆ เพราะไม่รู้จะเข้ามาเขียนให้คนอื่นอ่านเรื่องตัวเองทำไม 5555 เอาเวลาไปทำอย่าอื่นดีกว่า ไม่อยากมาระบายในนี้แล้ว internet มันก็ดีนั้นแหละ แต่แค่นี้ก็รู้แล้วว่า blog เป็นยังไง ได้ความรู้มาพอควรแล้ว ค่อยๆย่องไปหา knowledge เรื่องอื่นๆต่อดีกว่า เปลี่ยนวิธีผ่อนคลาย
รู้อยู่แล้วละว่าต้องเป็นแบบนี้ เพราะเป็นคนแบบนี้แหละครับ ชอบอะไรเป็นช่วง บ้าเป็นพักๆ นิสัยประจำตัว ชอบอ่าน ชอบรู้น้อยๆแต่รู้เยอะๆ 55555 เคยเห่อมาหลายเรื่องแล้ว ตั้งแต่ บ้าถ่ายรูป กับกล้อง SLR สมัยยังเป็นฟิลม์ ก็เลิกไปแล้วขี้เกียจแบก ทั้งหมากล้อม สมัยก่อนยังไม่ฮิตมาก เมื่อมีระดับดั้งในเมืองไทย แค่นับคนได้ ไม่เกินหลัก 10 ก็ไปเรียนไปเล่นถึงสมาคมก็ล้างราไปนาน พอได้ concept ก็จากลา ทั้งบ้าอ่านบ้าซื้อหนังสือก็เลิกเสพลงเยอะ บ้าการ์ตูนก็ไปซื้อมาดูมันทั้งวัน ยังกะติดยา บ้าเล่นเกมส์ก็บ้า กะอีกหลายๆบ้า สรุปว่าคนเขียนนี้บ้า 55555
เรื่องบ้านี่เป็นแค่เรื่องหนึ่งมั้งที่ไม่ได้มาจาก dna ไม่ได้มาจากพฤติกรรมของคนรอบข้าง คงเป็นเพราะสันดานแค่ชาติบางก่อน เป็นลูกไม้ที่ไม่ได้หล่นใต้ต้น ทั้งบ้านพ่อแม่รับราชการหมด น้องๆก็รับราชการ ส่วนข้าพเจ้านอกตำรามาอยู่นอกระบบ ว่าไปแล้วทั้งบ้านพ่อแม่ลูกก็ประกอบอาชีพไม่เหมือนกันเลย ไม่ได้หล่นใต้ต้นสักคน พูดใหม่เลยก็คือคงไม่ได้ดังใจพ่อแม่สักคน 5555 แต่ทั้งหมดก็เป็นคนดี แม้ว่าจะทำให้ปวดหัวบ้าง แต่ก็มีหลักมีฐาน มีการมีงานทำละกัน มีพอกิน ไม่ได้เกาะพ่อขอแม่กินแล้ว แหมภูมิใจนะเนี้ย 5555
จะว่าไปลูกไม้แม้ว่าจะมีนกมีกามีสิงสาราสัตวมาคาบไปตกไกลๆ มันก็ต้องหล่นใต้ต้นบ้างนั่นแหละ จะว่าไปแล้วข้าพเจ้าก็ได้สิ่งดีจากพ่อกับแม่มาเยอะนะครับ ยกมาโม้บางส่วน
ท่านสอนสิ่งดีๆเยอะ และหวังดีเสมอ อาทิเช่น…แม้ว่าเมื่อวันก่อนเราอาจจะพึ่งจะเถียงท่านทะเลาะบ้าง แต่เช้ามาท่านก็ลืมไปแล้ว มีแต่เราที่ยังเกรงอยู่..อันที่จริงนะกลัว.. วันดีมีสุขก็อวยพรให้พรเราทุกเทศกาล ท่านไม่ได้ร่ำรวย ไม่ได้โกงกิน (อาจมีตามน้ำบ้างมั้ง ไม่อาจรู้ได้) แต่ที่เห็นก็ไม่มีทรัพย์มากมาย ไม่มีอหิงสาอะไร..ไม่ใช่…ไม่มีอสังหาอะไร ทำงานจนปลดระวางก็อยู่บ้านห้องแถวห้องเดิมคุณตาสร้างให้สามสิบกว่าปีก่อนนู้น มีรถเก่าๆ ๑ คัน
โดยเฉพาะพ่อ ทำงานอย่างท่านถ้าเป็นคนอื่นๆ ก็คนมีอันจะกินกว่านี้ ท่านไม่ชอบความเสี่ยง (แต่ข้าพเจ้าชอบไม่งั้นก็คงไม่มาเล่นหุ้น เกี่ยวกันมั้ยเนี้ย) บ้างาน ชอบให้ทำงาน ไม่ชอบให้หยุด เท่าที่จำได้ไม่เคยหยุดพักร้อน โอ้พระเจ้า และถ้าเราหยุดบอกว่าลาพักร้อน ท่านจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นะ 555 เมื่อก่อนก็ไม่หยุดเหมือนกัน แต่ตอนนี้หยุดแหลก
ท่านชอบให้มีสมุดเล่มเล็กๆบันทึกประจำตัว ให้มาประจำ ไว้เราก็จดบ้างไม่จดบ้าง ไม่ค่อยจะดีนัก เพราะความคิดดีๆมักหายไปบ่อยๆ ท่านออกกำลังกายเกือบทุกวัน แข็งแรงแถมอึดยังกะกระทิง ชอบให้อ่านหนังสือ ชอบให้ออมตอนเด็กๆก็ให้เหรียญให้เงินไปฝากเป็นประจำ แถมให้เราดูแลเงินเก็บด้วย ทำให้ติดนิสัยมาเยอะ
แต่ท่านไม่ค่อยชอบเที่ยว พ่อนะ แต่แม่ชอบเที่ยว แต่เกรงพ่อ ฮาฮาฮา ให้เก็บแต่เงิน กลัวว่าลูกไม่มีเงินใช้ มีเงินก็จะให้ฝากธนาคารท่าเดียว ท่านกินง่ายอยู่ง่าย พอเพียง อยู่แบบเพียงพอ กินเพื่ออยู่ ก็ติดมาบ้าง ท่านดูแลตัวเองไม่ชอบพึ่งพิงใคร ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน โฮได้มาเต็มๆ ทำกับข้าวอร่อยทั้งคู่ ไอ้เราก็ได้วิชามาบ้าง
ตอนนี้ท่านก็แก่แล้วละ ลูกๆก็โตแล้วละ แต่ยังเล็กกว่าวัวกว่าควาย ถ้าเคยเห็นมันใกล้ๆจะรู้ว่ามันตัวใหญ่กว่าเราเยอะ แต่ยังไงท่านก็เหมือนพ่อแม่คนอื่นๆมั้ง..เห็นลูกเป็นเด็กๆอยู่เสมอ ชอบสอนชอบแนะนำ ซึ่งก็เรื่องดีๆทั้งนั้นแหละ มีแต่เรานี่แหละดื้อด้าน ไม่ค่อยจะเชื่อ 5555 จะบอกว่าโตแล้วนะ
ตอนนี้พยายามให้พ่อแม่ปล่อยวางบ้าง ศึกษาธรรมบ้าง อย่าคาดหวังกับลูกมากเกินไป แล้วจะมีความสุขมากขึ้น สิ่งไม่ดีของท่านก็มี แหม่ก็คนธรรมดาเดินดินนิครับ แต่ไม่ขอกล่าวถึง เอาไว้รู้กันเองในครอบครัว ที่ว่ามาทั้งหมดไม่มีอะไรหรอกครับ แค่มาบอกว่าได้สิ่งดีๆจากท่านมาเยอะ ก็มาสดุดีชื่นชมให้คนอื่นอ่านบ้าง
เขียนเรื่องอื่นๆได้เยอะแยะแค่ไม่เคยเขียนถึงคนที่เป็นที่สุด เป็นพระอรหันต์ของลูก บ้านนี้ไม่ค่อยได้บอกรักกันหรอกครับเป็นคนโบราณกันทั้งบ้าน เขินตายเลย แต่หลังๆมานี่ ทุกๆครั้งที่เจอกันก็ไปโอบไปกอดท่านบ่อยๆ เพราะไม่ค่อยได้เจอกันครับ ให้ท่านได้รู้ว่ารักนะ นี่ก็ใกล้วันเกินท่านทั้งคู่แล้ว ก็มาบอกรักท่านให้คนอื่นๆอ่านก่อน..แค่นี้ละกันนะครับ….รัก